Kurzętnik: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(Utworzono nową stronę " {{Wieś infobox |nazwa = Kurzętnik |herb wsi = |flaga wsi = |herb artykuł = |dopełniacz wsi = Kurzę...") |
|||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = Kurzętnika | |dopełniacz wsi = Kurzętnika | ||
| − | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = [[File:Kurzętnik zamek.jpg|thumb|Ruiny zamku, źródło: www.kurzetnik.pl, 12.09.2013.]] |
| − | |opis zdjęcia = | + | |opis zdjęcia = Ruiny zamku |
|rodzaj miejscowości = wieś | |rodzaj miejscowości = wieś | ||
|województwo = warmińsko - mazurskie | |województwo = warmińsko - mazurskie | ||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | <big>'''Kurzętnik'''</big> (niem. Kauernik, od 1414 r. Kurnig ) – wieś gminna w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Kurzętnik. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego. | + | <big>'''Kurzętnik'''</big> (niem. Kauernik, od 1414 r. Kurnig ) – wieś gminna w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Kurzętnik. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego. |
Miejscowość jest siedzibą gminy Kurzętnik. Na terenie wsi mieszczą się ponadto dwa sołectwa. | Miejscowość jest siedzibą gminy Kurzętnik. Na terenie wsi mieszczą się ponadto dwa sołectwa. | ||
| Linia 42: | Linia 42: | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
| − | Na terenie dzisiejszej wsi istniało osadnictwo słowiańskie. Pierwsze wzmianki o Kurzętniku pochodzą z 1291 r. | + | Na terenie dzisiejszej wsi istniało osadnictwo słowiańskie. Pierwsze wzmianki o Kurzętniku pochodzą z 1291 r. , kiedy to biskup chełmiński Werner nadał kapitule chelmińskiej ziemie w okolicy góry Chornichium. Miejscowość występowała pod różnymi nazwami takimi jak: Chornichium (1291), Kiwernick, Kurnyk, Kurnik, Cuvwernick (1407), Kuyrnigk, Kuernick, Kawernick (1457), Kurzantnik (1466). Dopiero od 1641 r. upowszechniła się nazwa Kurzętnik. Nazwa miejscowości pochodzi zatem od góry u stup, której została położona. Ponadto Kurzętnik od XIV wieku do 1905 roku posiadała prawa miejskie[1]. W 1330 r. lokowano Kurzętnik jako miasto na prawie chełmińskim. Z Niemiec sprowadzono osadników, do których należało prawo handlu, rzemiosło i władza. W dokumencie uposażenia parafii z 1361 r. wymieniano "miasto Kurzętnik". Herb oraz pierwsza znana do dziś pieczęć wsi pochodzą z XIV w. W herbie znajduje się wizerunek koguta. Średniowieczne miasto posiadało kwadratowy rynek z rozchodzącymi się od niego ulicami. Było zatem typowym miastem handlowym. Kurzętnik należał do dóbr stołowych biskupów chełmińskich. Kanonicy utrzymywali tutaj zamek – Haus Kurnig z murami i wałami oraz z wójtem. Zamek ucierpiał w XV w. i nigdy nie został już odbudowany. Kurzętnik zapisał się w historii bitwy pod Grunwaldem. Wojska Jagieły zawróciły spod niego aby uniknąć bitwy podczas przeprawy przez Drwęcę w trakcie marszu na Malbork. W I poł. XV w. miejscowość znalazła się pod zarządem rycerza Jana Kretkowskiego. I pokój toruński administracyjne podporządkowywał ją nadal państwu zakonu krzyżackiego. |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | Kurzętnik zapisał się w historii bitwy pod Grunwaldem. Wojska Jagieły zawróciły spod niego aby uniknąć bitwy podczas przeprawy przez Drwęcę w trakcie marszu na Malbork . W I poł. XV w. miejscowość znalazła się pod zarządem rycerza Jana Kretkowskiego. I pokój toruński administracyjne podporządkowywał ją nadal państwu zakonu krzyżackiego. | ||
Po II pokoju toruńskim Kurzętnik znalazł się w granicach Polski aż do I rozbioru. Miasto, wówczas stało się ważnym ośrodkiem targowym, w którym zajmowano się przede wszystkim handlem końmi. Mimo, iż w trakcie potopu szwedzkiego miejscowość spalono. W 1858 r. utworzono tutaj prywatny Instytut Przygotowawczy Chłopców do Gimnazjum i Szkół Realnych , który w 1868 przeniesiony został do Nowego Miasta. Po I wojnie światowej Kurzętnik, już jako wieś został włączony do Państwa Polskiego. Na terenie parafii mieścił się zaś podobóz Stutthofu. | Po II pokoju toruńskim Kurzętnik znalazł się w granicach Polski aż do I rozbioru. Miasto, wówczas stało się ważnym ośrodkiem targowym, w którym zajmowano się przede wszystkim handlem końmi. Mimo, iż w trakcie potopu szwedzkiego miejscowość spalono. W 1858 r. utworzono tutaj prywatny Instytut Przygotowawczy Chłopców do Gimnazjum i Szkół Realnych , który w 1868 przeniesiony został do Nowego Miasta. Po I wojnie światowej Kurzętnik, już jako wieś został włączony do Państwa Polskiego. Na terenie parafii mieścił się zaś podobóz Stutthofu. | ||
Pod koniec XIX w. wieś obejmowała 3993 morgi z 178 budynkami i 90 domami. W tym czasie było tutaj 892 katolików i 153 ewangelików. Ponadto w XIX w. na terenie wsi znajdował się browar, funkcjonowała też poczta, parafia i szkoła. Jeszcze w XIX w. odbywało się 5 jarmarków rocznie. W tym okresie znajdował się w obrębie wsi również folwark z obszarem 2283 mórg i 16 budynkami i 10 domami. Katolików było 145 a ewangelików 10. Od 1861 r. działało we wsi bractwo różańcowe i trzeźwości . | Pod koniec XIX w. wieś obejmowała 3993 morgi z 178 budynkami i 90 domami. W tym czasie było tutaj 892 katolików i 153 ewangelików. Ponadto w XIX w. na terenie wsi znajdował się browar, funkcjonowała też poczta, parafia i szkoła. Jeszcze w XIX w. odbywało się 5 jarmarków rocznie. W tym okresie znajdował się w obrębie wsi również folwark z obszarem 2283 mórg i 16 budynkami i 10 domami. Katolików było 145 a ewangelików 10. Od 1861 r. działało we wsi bractwo różańcowe i trzeźwości . | ||
| − | Dzisiaj Kurzętnik można podzielić na trzy części: pierwszą najstarszą historycznie część wsi; drugą górną przy drodze krajowej nr 15 oraz trzecią nową leżącą za Drwęcą | + | Dzisiaj Kurzętnik można podzielić na trzy części: pierwszą najstarszą historycznie część wsi; drugą górną przy drodze krajowej nr 15 oraz trzecią nową leżącą za Drwęcą. |
| − | + | <br> | |
| − | |||
| + | ===Gospodarka=== | ||
| + | Na terenie wsi rozpowszechniony jest przemysł: budowlany - kopalnie kruszywa, Alsybet oraz metalowy Expom, Lawapol, Prefabet, WZB Polska. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | === | + | ===Kultura=== |
| − | + | ||
| − | + | Obecnie działają tu: Gminne Centrum; zespół "Anibabki"; Stowarzyszenie Rozwoju Gminy; Gminna Biblioteka Publiczna; Młodzieżowa Orkiestra Dęta, klub piłkarski, stadion, szkoły publiczne. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| + | === Ludzie związani z miejscowością: === | ||
| + | Z Kurzętnikiem związane są następujące osoby: Hieronim Derdowski - pisarz i dziennikarz tworzący w języku kaszubskim; Erich Dieckmann - artysta, światowej sławy wzorzysta; Grzegorz Gwiazdowski - kolarz zawodowy; Antoni Franciszek Hunt - ksiądz katolicki, założyciel Progimnazjum w Kurzętniku. | ||
| − | + | <br/> | |
=== Zabytki: === | === Zabytki: === | ||
| + | Na terenie miejscowości znajdują się następujące zabytki: ruiny zamku kapituły chełmińskiej; założenie urbanistyczne Kurzętnika; kościół gotycki z II poł. XIV w. (wielokrotnie przebudowywany); zabytkowe budynki mieszkalne. | ||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| Linia 88: | Linia 72: | ||
=== Bibliografia: === | === Bibliografia: === | ||
| − | + | Grabowski Stanisław,''Z dziejów Kurzętnika i okolic'', Warszawa 2008, 287 ss. | |
| + | ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. IV, Warszawa 1883, 960 ss. | ||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
[[Kategoria: Miejscowość]] | [[Kategoria: Miejscowość]] | ||
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 00:34, 28 wrz 2013 (CEST) | [[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 00:34, 28 wrz 2013 (CEST) | ||
Wersja z 22:14, 28 wrz 2013
| Kurzętnik | |
| | |
| [[Plik:|240px|Ruiny zamku]] Ruiny zamku
| |
| Rodzaj miejscowości | wieś |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko - mazurskie |
| Powiat | nowomiejski |
| Gmina | Kurzętnik |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Kurzętnik | |
| Położenie na mapie Polski  Kurzętnik | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Kurzętnik (niem. Kauernik, od 1414 r. Kurnig ) – wieś gminna w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Kurzętnik. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego. Miejscowość jest siedzibą gminy Kurzętnik. Na terenie wsi mieszczą się ponadto dwa sołectwa.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Gmina położona jest na wysoczyźnie morenowej z załamaniem nad pradoliną rzeki Drwęcy. Natomiast wieś leży na zróżnicowanej wysokości od 142 (Kurzętnik Górny) do 85 metrów n.p.m. (najstarsza część miejscowości leżąca nad rzeką). Miejscowość leży na terenie gminy, która obejmuje swoim zasięgiem wschodni kraniec Pojezierza Brodnickiego. W obszar gminy wchodzi 17% lasów i 71 % użytków rolnych. Ponadto miejscowość znajduje się na obszarze powiatu nowomiejskiego, który rozciąga się na pograniczu Pojezierza Chełmińskiego, Pojezierza Iławskiego, Garbu Lubawskiego i Pojezierza Dobrzyńskiego, w południowo – zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego.
Dzieje miejscowości
Na terenie dzisiejszej wsi istniało osadnictwo słowiańskie. Pierwsze wzmianki o Kurzętniku pochodzą z 1291 r. , kiedy to biskup chełmiński Werner nadał kapitule chelmińskiej ziemie w okolicy góry Chornichium. Miejscowość występowała pod różnymi nazwami takimi jak: Chornichium (1291), Kiwernick, Kurnyk, Kurnik, Cuvwernick (1407), Kuyrnigk, Kuernick, Kawernick (1457), Kurzantnik (1466). Dopiero od 1641 r. upowszechniła się nazwa Kurzętnik. Nazwa miejscowości pochodzi zatem od góry u stup, której została położona. Ponadto Kurzętnik od XIV wieku do 1905 roku posiadała prawa miejskie[1]. W 1330 r. lokowano Kurzętnik jako miasto na prawie chełmińskim. Z Niemiec sprowadzono osadników, do których należało prawo handlu, rzemiosło i władza. W dokumencie uposażenia parafii z 1361 r. wymieniano "miasto Kurzętnik". Herb oraz pierwsza znana do dziś pieczęć wsi pochodzą z XIV w. W herbie znajduje się wizerunek koguta. Średniowieczne miasto posiadało kwadratowy rynek z rozchodzącymi się od niego ulicami. Było zatem typowym miastem handlowym. Kurzętnik należał do dóbr stołowych biskupów chełmińskich. Kanonicy utrzymywali tutaj zamek – Haus Kurnig z murami i wałami oraz z wójtem. Zamek ucierpiał w XV w. i nigdy nie został już odbudowany. Kurzętnik zapisał się w historii bitwy pod Grunwaldem. Wojska Jagieły zawróciły spod niego aby uniknąć bitwy podczas przeprawy przez Drwęcę w trakcie marszu na Malbork. W I poł. XV w. miejscowość znalazła się pod zarządem rycerza Jana Kretkowskiego. I pokój toruński administracyjne podporządkowywał ją nadal państwu zakonu krzyżackiego. Po II pokoju toruńskim Kurzętnik znalazł się w granicach Polski aż do I rozbioru. Miasto, wówczas stało się ważnym ośrodkiem targowym, w którym zajmowano się przede wszystkim handlem końmi. Mimo, iż w trakcie potopu szwedzkiego miejscowość spalono. W 1858 r. utworzono tutaj prywatny Instytut Przygotowawczy Chłopców do Gimnazjum i Szkół Realnych , który w 1868 przeniesiony został do Nowego Miasta. Po I wojnie światowej Kurzętnik, już jako wieś został włączony do Państwa Polskiego. Na terenie parafii mieścił się zaś podobóz Stutthofu. Pod koniec XIX w. wieś obejmowała 3993 morgi z 178 budynkami i 90 domami. W tym czasie było tutaj 892 katolików i 153 ewangelików. Ponadto w XIX w. na terenie wsi znajdował się browar, funkcjonowała też poczta, parafia i szkoła. Jeszcze w XIX w. odbywało się 5 jarmarków rocznie. W tym okresie znajdował się w obrębie wsi również folwark z obszarem 2283 mórg i 16 budynkami i 10 domami. Katolików było 145 a ewangelików 10. Od 1861 r. działało we wsi bractwo różańcowe i trzeźwości . Dzisiaj Kurzętnik można podzielić na trzy części: pierwszą najstarszą historycznie część wsi; drugą górną przy drodze krajowej nr 15 oraz trzecią nową leżącą za Drwęcą.
Gospodarka
Na terenie wsi rozpowszechniony jest przemysł: budowlany - kopalnie kruszywa, Alsybet oraz metalowy Expom, Lawapol, Prefabet, WZB Polska.
Kultura
Obecnie działają tu: Gminne Centrum; zespół "Anibabki"; Stowarzyszenie Rozwoju Gminy; Gminna Biblioteka Publiczna; Młodzieżowa Orkiestra Dęta, klub piłkarski, stadion, szkoły publiczne.
Ludzie związani z miejscowością:
Z Kurzętnikiem związane są następujące osoby: Hieronim Derdowski - pisarz i dziennikarz tworzący w języku kaszubskim; Erich Dieckmann - artysta, światowej sławy wzorzysta; Grzegorz Gwiazdowski - kolarz zawodowy; Antoni Franciszek Hunt - ksiądz katolicki, założyciel Progimnazjum w Kurzętniku.
Zabytki:
Na terenie miejscowości znajdują się następujące zabytki: ruiny zamku kapituły chełmińskiej; założenie urbanistyczne Kurzętnika; kościół gotycki z II poł. XIV w. (wielokrotnie przebudowywany); zabytkowe budynki mieszkalne.
Bibliografia:
Grabowski Stanisław,Z dziejów Kurzętnika i okolic, Warszawa 2008, 287 ss.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. IV, Warszawa 1883, 960 ss.
