Kurzętnik: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 7: Linia 7:
 
  |herb artykuł          =
 
  |herb artykuł          =
 
  |dopełniacz wsi        = Kurzętnika   
 
  |dopełniacz wsi        = Kurzętnika   
  |zdjęcie              = [[File:Kurzętnik zamek.jpg|thumb|Ruiny zamku, źródło: www.kurzetnik.pl, 12.09.2013.]] 
+
  |zdjęcie              = Kurzętnik zamek.jpg
|opis zdjęcia          = Ruiny zamku   
+
|opis zdjęcia          = Ruiny zamku, źródło: www.kurzetnik.pl, 12.09.2013.      
  |rodzaj miejscowości  = wieś
+
  |rodzaj miejscowości  = wieś gminna
 
  |województwo          = warmińsko - mazurskie  
 
  |województwo          = warmińsko - mazurskie  
 
  |powiat                = nowomiejski  
 
  |powiat                = nowomiejski  
Linia 31: Linia 31:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
<big>'''Kurzętnik'''</big> (niem. Kauernik, od 1414 r. Kurnig ) – wieś gminna w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Kurzętnik. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego.  
+
<big>'''Kurzętnik'''</big> (niem. Kauernik, od 1414 r. Kurnig) – wieś gminna w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie |województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat nowomiejski| powiecie nowomiejskim]], w [[gmina Kurzętnik |gminie Kurzętnik]]. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego. Miejscowość jest siedzibą [[gmina Kurzętnik |gminy Kurzętnik]]. Na terenie wsi mieszczą się ponadto dwa sołectwa.  
Miejscowość jest siedzibą gminy Kurzętnik. Na terenie wsi mieszczą się ponadto dwa sołectwa.  
 
  
  
Linia 38: Linia 37:
  
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
Gmina położona jest na wysoczyźnie morenowej z załamaniem nad pradoliną rzeki Drwęcy. Natomiast wieś leży na zróżnicowanej wysokości od 142 (Kurzętnik Górny) do 85 metrów n.p.m. (najstarsza część miejscowości leżąca nad rzeką). Miejscowość leży na terenie gminy, która obejmuje swoim zasięgiem wschodni kraniec Pojezierza Brodnickiego. W obszar gminy wchodzi 17% lasów i 71 % użytków rolnych. Ponadto miejscowość znajduje się na obszarze powiatu nowomiejskiego, który rozciąga się na pograniczu Pojezierza Chełmińskiego, Pojezierza Iławskiego, Garbu Lubawskiego i Pojezierza Dobrzyńskiego, w południowo – zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego.
+
Gmina położona jest na wysoczyźnie morenowej z załamaniem nad pradoliną [[rzeka Drwęca| rzeki Drwęcy]]. Natomiast wieś leży na zróżnicowanej wysokości od 142 (Kurzętnik Górny) do 85 metrów n.p.m. (najstarsza część miejscowości leżąca nad rzeką). Miejscowość leży na terenie gminy, która obejmuje swoim zasięgiem wschodni kraniec [[Pojezierze Brodnickie| Pojezierza Brodnickiego]]. W obszar gminy wchodzi 17% lasów i 71 % użytków rolnych. Ponadto miejscowość znajduje się na obszarze [[powiat nowomiejski |powiatu nowomiejskiego]], który rozciąga się na pograniczu Pojezierza Chełmińskiego, [[Pojezierze Iławskie |Pojezierza Iławskiego]], [[Garb Lubawski |Garbu Lubawskiego]] i [[Pojezierze Dobrzyńskie| Pojezierza Dobrzyńskiego]], w południowo – zachodniej części [[województwo warmińsko - mazurskie| województwa warmińsko-mazurskiego]].
 
<br/>
 
<br/>
  
 
=== Dzieje miejscowości ===
 
=== Dzieje miejscowości ===
Na terenie dzisiejszej wsi istniało osadnictwo słowiańskie. Pierwsze wzmianki o Kurzętniku pochodzą z 1291 r. , kiedy to biskup chełmiński Werner nadał kapitule chelmińskiej ziemie w okolicy góry Chornichium. Miejscowość występowała pod różnymi nazwami takimi jak: Chornichium (1291), Kiwernick, Kurnyk, Kurnik, Cuvwernick (1407), Kuyrnigk, Kuernick, Kawernick (1457), Kurzantnik (1466). Dopiero od 1641 r. upowszechniła się nazwa Kurzętnik. Nazwa miejscowości pochodzi zatem od góry u stup, której została położona. Ponadto Kurzętnik od XIV wieku do 1905 roku posiadała prawa miejskie[1]. W 1330 r. lokowano Kurzętnik jako miasto na prawie chełmińskim. Z Niemiec sprowadzono osadników, do których należało prawo handlu, rzemiosło i władza. W dokumencie uposażenia parafii z 1361 r. wymieniano "miasto Kurzętnik". Herb oraz pierwsza znana do dziś pieczęć wsi pochodzą z XIV w. W herbie znajduje się wizerunek koguta. Średniowieczne miasto posiadało kwadratowy rynek z rozchodzącymi się od niego ulicami. Było zatem typowym miastem handlowym. Kurzętnik należał do dóbr stołowych biskupów chełmińskich. Kanonicy utrzymywali tutaj zamek – Haus Kurnig z murami i wałami oraz z wójtem. Zamek ucierpiał w XV w. i nigdy nie został już odbudowany. Kurzętnik zapisał się w historii bitwy pod Grunwaldem. Wojska Jagieły zawróciły spod  niego aby uniknąć bitwy podczas przeprawy przez Drwęcę w trakcie marszu na Malbork. W I poł. XV w. miejscowość znalazła się pod zarządem rycerza Jana Kretkowskiego. I pokój toruński administracyjne podporządkowywał ją nadal państwu zakonu krzyżackiego.  
+
Na terenie dzisiejszej wsi istniało osadnictwo słowiańskie. Pierwsze wzmianki o Kurzętniku pochodzą z 1291 r. , kiedy to biskup chełmiński Werner nadał kapitule chelmińskiej ziemie w okolicy góry Chornichium. Miejscowość występowała pod różnymi nazwami takimi jak: Chornichium (1291), Kiwernick, Kurnyk, Kurnik, Cuvwernick (1407), Kuyrnigk, Kuernick, Kawernick (1457), Kurzantnik (1466). Dopiero od 1641 r. upowszechniła się nazwa Kurzętnik. Nazwa miejscowości pochodzi zatem od góry u stup, której została położona. Ponadto Kurzętnik od XIV wieku do 1905 roku posiadała prawa miejskie. W 1330 r. lokowano Kurzętnik jako miasto na [[prawo chełmińskie |prawie chełmińskim]]. Z Niemiec sprowadzono osadników, do których należało prawo handlu, rzemiosło i władza. W dokumencie uposażenia parafii z 1361 r. wymieniano "miasto Kurzętnik". Herb oraz pierwsza znana do dziś pieczęć wsi pochodzą z XIV w. W herbie znajduje się wizerunek koguta. Średniowieczne miasto posiadało kwadratowy rynek z rozchodzącymi się od niego ulicami. Było zatem typowym miastem handlowym. Kurzętnik należał do dóbr stołowych biskupów chełmińskich. Kanonicy utrzymywali tutaj zamek – Haus Kurnig z murami i wałami oraz z wójtem. Zamek ucierpiał w XV w. i nigdy nie został już odbudowany. Kurzętnik zapisał się w historii bitwy pod [[Grunwald |Grunwaldem]]. Wojska Jagieły zawróciły spod  niego aby uniknąć bitwy podczas przeprawy przez [[Drwęca| Drwęcę]] w trakcie marszu na [[Malbork]]. W I poł. XV w. miejscowość znalazła się pod zarządem rycerza Jana Kretkowskiego. [[I pokój toruński]] administracyjne podporządkowywał ją nadal państwu [[Zakon Krzyżacki |Zakonu Krzyżackiego]].  
Po II pokoju toruńskim Kurzętnik znalazł się w granicach Polski aż do I rozbioru. Miasto, wówczas stało się ważnym ośrodkiem targowym, w którym zajmowano się przede wszystkim handlem końmi. Mimo, iż w trakcie potopu szwedzkiego miejscowość spalono. W 1858 r. utworzono tutaj prywatny Instytut Przygotowawczy Chłopców do Gimnazjum i Szkół Realnych , który w 1868 przeniesiony został do Nowego Miasta. Po I wojnie światowej Kurzętnik, już jako wieś został włączony do Państwa Polskiego. Na terenie parafii mieścił się zaś podobóz Stutthofu.  
+
Po [[II pokój toruński |II pokoju toruńskim]] Kurzętnik znalazł się w granicach Polski aż do I rozbioru. Miasto, wówczas stało się ważnym ośrodkiem targowym, w którym zajmowano się przede wszystkim handlem końmi. Mimo, iż w trakcie potopu szwedzkiego miejscowość spalono. W 1858 r. utworzono tutaj prywatny [[Instytut Przygotowawczy Chłopców do Gimnazjum i Szkół Realnych]] , który w 1868 przeniesiony został do [[Nowe Miasto Lubawskie |Nowego Miasta Lubawskiego]]. Po I wojnie światowej Kurzętnik, już jako wieś został włączony do Państwa Polskiego. Na terenie parafii mieścił się zaś podobóz Stutthofu.  
 
Pod koniec XIX w. wieś obejmowała 3993 morgi z 178 budynkami i 90 domami. W tym czasie było tutaj 892 katolików i 153 ewangelików. Ponadto w XIX w. na terenie wsi znajdował się browar, funkcjonowała też poczta, parafia i szkoła. Jeszcze w XIX w. odbywało się 5 jarmarków rocznie. W tym okresie znajdował się w obrębie wsi również folwark z obszarem 2283 mórg i 16 budynkami i 10 domami. Katolików było 145 a ewangelików 10. Od 1861 r. działało we wsi bractwo różańcowe i trzeźwości .
 
Pod koniec XIX w. wieś obejmowała 3993 morgi z 178 budynkami i 90 domami. W tym czasie było tutaj 892 katolików i 153 ewangelików. Ponadto w XIX w. na terenie wsi znajdował się browar, funkcjonowała też poczta, parafia i szkoła. Jeszcze w XIX w. odbywało się 5 jarmarków rocznie. W tym okresie znajdował się w obrębie wsi również folwark z obszarem 2283 mórg i 16 budynkami i 10 domami. Katolików było 145 a ewangelików 10. Od 1861 r. działało we wsi bractwo różańcowe i trzeźwości .
Dzisiaj Kurzętnik można podzielić na trzy części: pierwszą najstarszą historycznie część wsi; drugą górną przy drodze krajowej nr 15 oraz trzecią nową leżącą za Drwęcą.
+
Dzisiaj Kurzętnik można podzielić na trzy części: pierwszą najstarszą historycznie część wsi; drugą górną przy drodze krajowej nr 15 oraz trzecią nową leżącą za [[Drwęca |Drwęcą]].
  
 
<br>
 
<br>
  
 
===Gospodarka===
 
===Gospodarka===
Na terenie wsi rozpowszechniony jest przemysł: budowlany - kopalnie kruszywa, Alsybet oraz metalowy Expom, Lawapol, Prefabet, WZB Polska.  
+
Na terenie wsi rozpowszechniony jest przemysł: budowlany - kopalnie kruszywa, [[Alsybet]] oraz metalowy [[Expom]], [[Lawapol]], [[Prefabet]], [[WZB Polska]].  
 
<br/>
 
<br/>
  
 
===Kultura===
 
===Kultura===
  
Obecnie działają tu: Gminne Centrum; zespół "Anibabki"; Stowarzyszenie Rozwoju Gminy; Gminna Biblioteka Publiczna; Młodzieżowa Orkiestra Dęta, klub piłkarski, stadion, szkoły publiczne.
+
Obecnie działają tu: Gminne Centrum; [[zespół "Anibabki"]]; [[Stowarzyszenie Rozwoju Gminy]]; [[Gminna Biblioteka Publiczna]]; [[Młodzieżowa Orkiestra Dęta]], klub piłkarski, stadion, szkoły publiczne.
  
 
<br/>
 
<br/>
  
 
=== Ludzie związani z miejscowością: ===
 
=== Ludzie związani z miejscowością: ===
Z Kurzętnikiem związane są następujące osoby: Hieronim Derdowski - pisarz i dziennikarz tworzący w języku kaszubskim; Erich Dieckmann -  artysta, światowej sławy wzorzysta; Grzegorz Gwiazdowski - kolarz zawodowy; Antoni Franciszek Hunt - ksiądz katolicki, założyciel Progimnazjum w Kurzętniku.  
+
 
 +
Z Kurzętnikiem związane są następujące osoby: [[Hieronim Derdowski]] - pisarz i dziennikarz tworzący w języku kaszubskim;[[ Erich Dieckmann]] -  artysta, światowej sławy wzorzysta; [[Grzegorz Gwiazdowski]] - kolarz zawodowy; Antoni Franciszek Hunt - ksiądz katolicki, założyciel Progimnazjum w Kurzętniku. Wójtem gminy jest [[Wojciech Dereszewski]].
  
 
<br/>
 
<br/>
Linia 80: Linia 80:
 
<br/>
 
<br/>
  
[[Kategoria: Miejscowość]]
+
[[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria:Powiat nowomiejski]][[Kategoria:Gmina Kurzętnik]][[Kategoria:Wieś gminna]]
 
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 00:34, 28 wrz 2013 (CEST)
 
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 00:34, 28 wrz 2013 (CEST)

Wersja z 02:16, 25 paź 2013


Kurzętnik

Ruiny zamku, źródło: www.kurzetnik.pl, 12.09.2013.
Ruiny zamku, źródło: www.kurzetnik.pl, 12.09.2013.
Rodzaj miejscowości wieś gminna
Państwo  Polska
Województwo warmińsko - mazurskie
Powiat nowomiejski
Gmina Kurzętnik
Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) Pole-obowiązkowe
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Kurzętnik
Kurzętnik
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Kurzętnik
Kurzętnik
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Kurzętnik (niem. Kauernik, od 1414 r. Kurnig) – wieś gminna w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Kurzętnik. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego. Miejscowość jest siedzibą gminy Kurzętnik. Na terenie wsi mieszczą się ponadto dwa sołectwa.



Charakterystyka fizjograficzna

Gmina położona jest na wysoczyźnie morenowej z załamaniem nad pradoliną rzeki Drwęcy. Natomiast wieś leży na zróżnicowanej wysokości od 142 (Kurzętnik Górny) do 85 metrów n.p.m. (najstarsza część miejscowości leżąca nad rzeką). Miejscowość leży na terenie gminy, która obejmuje swoim zasięgiem wschodni kraniec Pojezierza Brodnickiego. W obszar gminy wchodzi 17% lasów i 71 % użytków rolnych. Ponadto miejscowość znajduje się na obszarze powiatu nowomiejskiego, który rozciąga się na pograniczu Pojezierza Chełmińskiego, Pojezierza Iławskiego, Garbu Lubawskiego i Pojezierza Dobrzyńskiego, w południowo – zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego.

Dzieje miejscowości

Na terenie dzisiejszej wsi istniało osadnictwo słowiańskie. Pierwsze wzmianki o Kurzętniku pochodzą z 1291 r. , kiedy to biskup chełmiński Werner nadał kapitule chelmińskiej ziemie w okolicy góry Chornichium. Miejscowość występowała pod różnymi nazwami takimi jak: Chornichium (1291), Kiwernick, Kurnyk, Kurnik, Cuvwernick (1407), Kuyrnigk, Kuernick, Kawernick (1457), Kurzantnik (1466). Dopiero od 1641 r. upowszechniła się nazwa Kurzętnik. Nazwa miejscowości pochodzi zatem od góry u stup, której została położona. Ponadto Kurzętnik od XIV wieku do 1905 roku posiadała prawa miejskie. W 1330 r. lokowano Kurzętnik jako miasto na prawie chełmińskim. Z Niemiec sprowadzono osadników, do których należało prawo handlu, rzemiosło i władza. W dokumencie uposażenia parafii z 1361 r. wymieniano "miasto Kurzętnik". Herb oraz pierwsza znana do dziś pieczęć wsi pochodzą z XIV w. W herbie znajduje się wizerunek koguta. Średniowieczne miasto posiadało kwadratowy rynek z rozchodzącymi się od niego ulicami. Było zatem typowym miastem handlowym. Kurzętnik należał do dóbr stołowych biskupów chełmińskich. Kanonicy utrzymywali tutaj zamek – Haus Kurnig z murami i wałami oraz z wójtem. Zamek ucierpiał w XV w. i nigdy nie został już odbudowany. Kurzętnik zapisał się w historii bitwy pod Grunwaldem. Wojska Jagieły zawróciły spod niego aby uniknąć bitwy podczas przeprawy przez Drwęcę w trakcie marszu na Malbork. W I poł. XV w. miejscowość znalazła się pod zarządem rycerza Jana Kretkowskiego. I pokój toruński administracyjne podporządkowywał ją nadal państwu Zakonu Krzyżackiego. Po II pokoju toruńskim Kurzętnik znalazł się w granicach Polski aż do I rozbioru. Miasto, wówczas stało się ważnym ośrodkiem targowym, w którym zajmowano się przede wszystkim handlem końmi. Mimo, iż w trakcie potopu szwedzkiego miejscowość spalono. W 1858 r. utworzono tutaj prywatny Instytut Przygotowawczy Chłopców do Gimnazjum i Szkół Realnych , który w 1868 przeniesiony został do Nowego Miasta Lubawskiego. Po I wojnie światowej Kurzętnik, już jako wieś został włączony do Państwa Polskiego. Na terenie parafii mieścił się zaś podobóz Stutthofu. Pod koniec XIX w. wieś obejmowała 3993 morgi z 178 budynkami i 90 domami. W tym czasie było tutaj 892 katolików i 153 ewangelików. Ponadto w XIX w. na terenie wsi znajdował się browar, funkcjonowała też poczta, parafia i szkoła. Jeszcze w XIX w. odbywało się 5 jarmarków rocznie. W tym okresie znajdował się w obrębie wsi również folwark z obszarem 2283 mórg i 16 budynkami i 10 domami. Katolików było 145 a ewangelików 10. Od 1861 r. działało we wsi bractwo różańcowe i trzeźwości . Dzisiaj Kurzętnik można podzielić na trzy części: pierwszą najstarszą historycznie część wsi; drugą górną przy drodze krajowej nr 15 oraz trzecią nową leżącą za Drwęcą.


Gospodarka

Na terenie wsi rozpowszechniony jest przemysł: budowlany - kopalnie kruszywa, Alsybet oraz metalowy Expom, Lawapol, Prefabet, WZB Polska.

Kultura

Obecnie działają tu: Gminne Centrum; zespół "Anibabki"; Stowarzyszenie Rozwoju Gminy; Gminna Biblioteka Publiczna; Młodzieżowa Orkiestra Dęta, klub piłkarski, stadion, szkoły publiczne.


Ludzie związani z miejscowością:

Z Kurzętnikiem związane są następujące osoby: Hieronim Derdowski - pisarz i dziennikarz tworzący w języku kaszubskim;Erich Dieckmann - artysta, światowej sławy wzorzysta; Grzegorz Gwiazdowski - kolarz zawodowy; Antoni Franciszek Hunt - ksiądz katolicki, założyciel Progimnazjum w Kurzętniku. Wójtem gminy jest Wojciech Dereszewski.


Zabytki:

Na terenie miejscowości znajdują się następujące zabytki: ruiny zamku kapituły chełmińskiej; założenie urbanistyczne Kurzętnika; kościół gotycki z II poł. XIV w. (wielokrotnie przebudowywany); zabytkowe budynki mieszkalne.



Bibliografia:

Grabowski Stanisław,Z dziejów Kurzętnika i okolic, Warszawa 2008, 287 ss.

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. IV, Warszawa 1883, 960 ss.



Kinlis (dyskusja) 00:34, 28 wrz 2013 (CEST)