Barbara Żuchlewska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Działalność trenerska)
 
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika)
Linia 6: Linia 6:
 
  |Data i miejsce urodzenia = 1954, Olsztyn
 
  |Data i miejsce urodzenia = 1954, Olsztyn
 
  |Data śmierci = 16 lipca 1994
 
  |Data śmierci = 16 lipca 1994
  |Dyscyplina              = Koszykówka
+
  |Dyscyplina              = koszykówka
 
  |Największy sukces        =
 
  |Największy sukces        =
 
}}
 
}}
'''Barbara Żuchlewska''' (ur. w 1954r. w Olsztynie, zm. 16 lipca 1994) – Zawodniczka, a później trenerka oddana bez reszty koszykówce.  
+
'''Barbara Żuchlewska''' (ur. w 1954 r. w [[Olsztyn|Olsztynie]], zm. 16 lipca 1994 r.) – zawodniczka, a później trenerka oddana koszykówce.  
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
=Trenerzy=
+
==Działalność trenerska==  
Zawodniczka, a później trenerka oddana bez reszty koszykówce.
+
Była uwielbiana przez młodzież, toteż jej śmierć w wieku 40 lat była dla wszystkich ogromnym wstrząsem.
Uwielbiana przez młodzież, dlatego jej śmierć w wieku 40 lat była dla wszystkich ogromnym wstrząsem.
+
Zaczynała karierę w Łączności Olsztyn. Ze Stomilem związała się w końcu lat 70. Po ukończeniu Akademii Wychowania Fizycznego w Gdańsku powróciła do rodzinnego Olsztyna i rozpoczęła pracę szkoleniową w klubie [[OKS Stomil Olsztyn|OKS-OZOS]].  
Zaczynała karierę w Łączności Olsztyn. Ze Stomilem związała się w końcu lat 70-tych. Po ukończeniu Akademii Wychowania Fizycznego w Gdańsku powróciła do rodzinnego Olsztyna i rozpoczęła pracę szkoleniową w klubie [[OKS Stomil Olsztyn|OKS- OZOS]].  
+
 
Przeszła wszystkie szczeble pracy trenerskiej. Nie zostawiła klubu w najbardziej dramatycznych chwilach.  Nie załamała rąk, gdy zespół spadł z II ligi. Dzięki jej zaangażowaniu i nieprzeciętnych zdolnościach kontaktu z młodzieżą drużyna w pięknym stylu wróciła do rozgrywek na szczeblu centralnym (II liga). Choroba odsunęła ja na pewien czas od pracy. Ale gdy stan zdrowia poprawił się znów rzuciła się w wir pracy, szukała talentów, na sali gimnastycznej spędzała wiele godzin, poświęcając dodatkowo czas na zajęcia indywidualne z zawodniczkami.  
+
Przeszła wszystkie szczeble pracy trenerskiej. Nie zostawiła klubu w najbardziej dramatycznych chwilach.  Nie załamała rąk, gdy zespół spadł z II ligi. Dzięki jej zaangażowaniu i nieprzeciętnym zdolnościom interpersonalnym drużyna w pięknym stylu wróciła do rozgrywek na szczeblu centralnym (II liga).  
Praca dawała satysfakcje i pozwalała zapomnieć o chorobie. To było jednak złudne. Nikt jednak nie przypuszczał, że odejdzie tak szybko. Pozostały w naszej pamięci: jej entuzjazm, optymizm.  
+
 
[[Kategoria:Sport|Żuchlewska, Barbara]] [[Kategoria:Trenerzy|Żuchlewska, Barbara]] [[Kategoria:Koszykówka|Żuchlewska, Barbara]]
+
Choroba odsunęła na pewien czas od aktywności zawodowej, ale gdy stan jej zdrowia poprawił się, znów rzuciła się w wir pracy. Szukała talentów, na sali gimnastycznej spędzała wiele godzin, poświęcając dodatkowo czas na zajęcia indywidualne z zawodniczkami. Praca dawała jej satysfakcję i pozwalała zapomnieć o chorobie. Nikt nie przypuszczał, że odejdzie tak szybko. W pamięci ludzi sportu pozostał jej entuzjazm, optymizm i pracowitość.  
 +
[[Kategoria:Sport|Żuchlewska, Barbara]] [[Kategoria:Trenerzy|Żuchlewska, Barbara]] [[Kategoria: Olsztyn|Żuchlewska, Barbara]][[Kategoria: 1945-1989|Żuchlewska, Barbara]][[Kategoria: 1990-|Żuchlewska, Barbara]]

Aktualna wersja na dzień 10:57, 2 lut 2015

Barbara Żuchlewska

Barbara Żuchlewska
Imię i nazwisko Barbara Żuchlewska
Data i miejsce urodzenia 1954, Olsztyn
Data śmierci 16 lipca 1994
Dyscyplina koszykówka

Barbara Żuchlewska (ur. w 1954 r. w Olsztynie, zm. 16 lipca 1994 r.) – zawodniczka, a później trenerka oddana koszykówce.

Działalność trenerska

Była uwielbiana przez młodzież, toteż jej śmierć w wieku 40 lat była dla wszystkich ogromnym wstrząsem. Zaczynała karierę w Łączności Olsztyn. Ze Stomilem związała się w końcu lat 70. Po ukończeniu Akademii Wychowania Fizycznego w Gdańsku powróciła do rodzinnego Olsztyna i rozpoczęła pracę szkoleniową w klubie OKS-OZOS.

Przeszła wszystkie szczeble pracy trenerskiej. Nie zostawiła klubu w najbardziej dramatycznych chwilach. Nie załamała rąk, gdy zespół spadł z II ligi. Dzięki jej zaangażowaniu i nieprzeciętnym zdolnościom interpersonalnym drużyna w pięknym stylu wróciła do rozgrywek na szczeblu centralnym (II liga).

Choroba odsunęła ją na pewien czas od aktywności zawodowej, ale gdy stan jej zdrowia poprawił się, znów rzuciła się w wir pracy. Szukała talentów, na sali gimnastycznej spędzała wiele godzin, poświęcając dodatkowo czas na zajęcia indywidualne z zawodniczkami. Praca dawała jej satysfakcję i pozwalała zapomnieć o chorobie. Nikt nie przypuszczał, że odejdzie tak szybko. W pamięci ludzi sportu pozostał jej entuzjazm, optymizm i pracowitość.