Stanisław Drożyłowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
m (Zastępowanie tekstu - "[[Kategoria: Osoba" na "[[Kategoria:Osoby")
 
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 20: Linia 20:
 
|wikicytaty          =   
 
|wikicytaty          =   
 
|www                  =
 
|www                  =
}}<br/>
+
}}
 
+
''' Stanisław Drożyłowski ''' (ur. 1737 r. na Litwie, zm. 6 czerwca 1806 r. w [[Dobre Miasto|Dobrym Mieście]]) – kanonik, dworzanin biskupa warmińskiego [[lkwim: Ignacy Krasicki|Ignacego Krasickiego]].<br/><br/>
''' Stanisław Drożyłowski ''' (ur. 1737 r. na Litwie, zm. 6 czerwca 1806 r. w Dobrym Mieście) – kanonik, dworzanin biskupa warmińskiego [[lkwim: Ignacy Krasicki| Ignacego Krasickiego]]<br/>
 
  
 
== Życiorys ==  
 
== Życiorys ==  
Najwcześniejszy okres życia Drożyłowskiego owiany jest tajemnicą. Nie zachowały się żadne pewne informacje dotyczące jego rodziców i wczesnych etapów edukacji. Fakt, że znalazł się w otoczeniu biskupa warmińskiego pozwala sądzić, że musiał władać językiem łacińskim, wykazywać się znajomością literatury, historii oraz cenioną erudycją - jednym słowem Drożyłowski był człowiekiem zdolnym, inteligentnym i ambitnym.  
+
Najwcześniejszy okres życia Drożyłowskiego owiany jest tajemnicą. Nie zachowały się żadne pewne informacje dotyczące jego rodziców i wczesnych etapów edukacji. Fakt, że znalazł się w otoczeniu biskupa warmińskiego, pozwala sądzić, że musiał władać językiem łacińskim, wykazywać się znajomością literatury, historii oraz erudycją, a także być człowiekiem zdolnym i ambitnym.  
<br/>
 
  
<br/>
+
=== Działalność ===
 +
Do [[Lidzbark Warmiński|Lidzbarka Warmińskiego]] przybył wraz z Ignacym Krasickim, z którym łączyła go przyjaźń. Biskup najwidoczniej cenił uwagi i opinie Drożyłowskiego związane z twórczością pisarską. Z pewnością relacje z Krasickim wpłynęły w niemałym stopniu na decyzję o przekazaniu mu  majątku w [[Sękity|Sękitach]] oraz beneficjum przy kaplicy zamkowej. Po jakimś czasie Drożyłowski został obdarzony kanonią kolegiacką w Dobrym Mieście. W 1778 roku pełnił funkcję sekretarza tejże kanonii. Trzy lata później został proboszczem w [[Kiwity|Kiwitach]].
  
=== Praca ===
+
W 1784 roku Drożyłowski został honorowym kanonikiem warmińskim. Cieszył się dobrą opinią, szczególnie ceniono wagę, jaką przykładał do kwestii oświaty miejscowej ludności. W 1791 roku  został egzaminatorem prosynodalnym.  
W [[Lidzbark Warmiński|Lidzbarka Warmińskiego]] przybył wraz z Ignacym Krasickim. Z Krasickim łączyła go szczera przyjaźń, a biskup najwidoczniej cenił uwagi i opinie Drożyłowskiego związane z twórczością pisarską. Z pewnością relacje z Krasickim wpłynęły w niemałym stopniu na decyzję o przekazaniu mu  majątku w [[Sękity|Sękitach]] oraz beneficjum przy kaplicy zamkowej. Po jakimś czasie został obdarzony kanonią kolegiacką w [[Dobre Miasto|Dobrym Mieście]]. W 1778 roku pełnił funkcję sekretarza tejże kanonii. Trzy lata później został proboszczem w [[Kiwity|Kiwitach]]. W 1784 roku Drożyłowski został honorowym kanonikiem warmińskim. Cieszył się dobrą opinią, szczególnie zaś ceniono uwagę jaką przykładał do kwestii oświaty miejscowej ludności. W 1791 roku  został egzaminatorem prosynodalnym. Ignacy Krasicki, z którym łączyła zadedykował mu swoje "Bajki" oraz legendarną "Monachomachię". Zmarł w wieku 69 lat.  
+
==Ciekawostki==
 +
Ignacy Krasicki zadedykował mu swoje ''Bajki'' oraz ''Monachomachię''.
 
<br/>
 
<br/>
 
+
== Bibliografia ==
 
+
Chłosta Jan, ''Słownik Warmii'', Olsztyn 2002.<br/>
 
+
Oracki Tadeusz, ''Słownik biograficzny Warmii, Prus Książęcych i Ziemi Malborskiej. Od połowy XV do końca XVIII wieku'',t. I, Olsztyn 1984.<br/>
== Bibliografia biograficzna ==
+
Mikulski Tadeusz, ''W kręgu oświeconych'', Warszawa 1960.
#Chłosta Jan, ''Słownik Warmii'', Olsztyn 2002.
 
#Oracki Tadeusz, ''Słownik biograficzny Warmii, Prus Książęcych i Ziemi Malborskiej. Od połowy XV do końca XVIII wieku'',t. I, Olsztyn 1984.
 
#Mikulski Tadeusz, ''W kręgu oświeconych'', Warszawa 1960.
 
 
<br/>
 
<br/>
 
+
[[Kategoria:Osoby|Drożyłowski, Stanisław]][[Kategoria: Duchowni rzymskokatoliccy|Drożyłowski, Stanisław]][[Kategoria: 1701-1800|Drożyłowski, Stanisław]][[Kategoria: Lidzbark Warmiński|Drożyłowski, Stanisław]]
[[Kategoria: Osoba|Drożyłowski Stanisław]]<br/>
 

Aktualna wersja na dzień 20:54, 17 mar 2015

Stanisław Drożyłowski

Data i miejsce urodzenia 1737 rok
Litwa
Data i miejsce śmierci 6 czerwca 1806 roku
Dobre Miasto
Zawód Kanonik dobromiejski

Stanisław Drożyłowski (ur. 1737 r. na Litwie, zm. 6 czerwca 1806 r. w Dobrym Mieście) – kanonik, dworzanin biskupa warmińskiego Ignacego Krasickiego.

Życiorys

Najwcześniejszy okres życia Drożyłowskiego owiany jest tajemnicą. Nie zachowały się żadne pewne informacje dotyczące jego rodziców i wczesnych etapów edukacji. Fakt, że znalazł się w otoczeniu biskupa warmińskiego, pozwala sądzić, że musiał władać językiem łacińskim, wykazywać się znajomością literatury, historii oraz erudycją, a także być człowiekiem zdolnym i ambitnym.

Działalność

Do Lidzbarka Warmińskiego przybył wraz z Ignacym Krasickim, z którym łączyła go przyjaźń. Biskup najwidoczniej cenił uwagi i opinie Drożyłowskiego związane z twórczością pisarską. Z pewnością relacje z Krasickim wpłynęły w niemałym stopniu na decyzję o przekazaniu mu majątku w Sękitach oraz beneficjum przy kaplicy zamkowej. Po jakimś czasie Drożyłowski został obdarzony kanonią kolegiacką w Dobrym Mieście. W 1778 roku pełnił funkcję sekretarza tejże kanonii. Trzy lata później został proboszczem w Kiwitach.

W 1784 roku Drożyłowski został honorowym kanonikiem warmińskim. Cieszył się dobrą opinią, szczególnie ceniono wagę, jaką przykładał do kwestii oświaty miejscowej ludności. W 1791 roku został egzaminatorem prosynodalnym.

Ciekawostki

Ignacy Krasicki zadedykował mu swoje Bajki oraz Monachomachię.

Bibliografia

Chłosta Jan, Słownik Warmii, Olsztyn 2002.
Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Prus Książęcych i Ziemi Malborskiej. Od połowy XV do końca XVIII wieku,t. I, Olsztyn 1984.
Mikulski Tadeusz, W kręgu oświeconych, Warszawa 1960.