Johann Gottsched: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
| (Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
|imię i nazwisko org = | |imię i nazwisko org = | ||
|pseudonim = | |pseudonim = | ||
| − | |grafika = | + | |grafika = |
| − | |opis grafiki = | + | |opis grafiki = |
|podpis = | |podpis = | ||
|data urodzenia = 2 lutego 1700 roku | |data urodzenia = 2 lutego 1700 roku | ||
| Linia 19: | Linia 19: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| + | ''' Johann Christoph Gottsched''' (ur. 2 lutego 1700 roku w [[Królewiec|Królewcu]], zm. 12 grudnia 1766 roku w Lipsku) – teoretyk dramatu wczesnego oświecenia. | ||
| + | <br/><br/> | ||
| + | ==Życiorys == | ||
| + | Potocznie nazywano go "papieżem literatury niemieckiej". Był synem księdza ewangelickiego w [[Judyty|Judytach]]. Mając czternaście lat, rozpoczął studia na [[Uniwersytet Albertyna|Albertynie]]. Studiował teologię, potem filozofię i literaturę. Egzamin magisterski zdał w 1724 roku i otrzymał tytuł szlachecki. Po roku spędzonym na Uniwersytecie w Lipsku wykładał literaturę i filozofię. | ||
| + | |||
| + | W 1730 roku został profesorem, a cztery lata później rektorem tegoż uniwersytetu. Swoje credo artystyczne Cottsched wyraził w dziele ''Versuch einer kritischen Dichtkunst für die Deutschen'', w którym podkreślał znaczenie literatury w wychowaniu człowieka. Wraz ze swą żoną Luise Adelgunde Victorie Kulmus przekładał tragedie Corneille'a i Racina, utwory sceniczne Woltera i komedie Moliera. Swoje poglądy republikańskie wyraził w dramacie ''Der sterbende Caton''. | ||
| − | + | O niezwykłej roli Gottscheda jako twórcy nowego dramatu niemieckiego wypowiadał się Goethe, który sam korzystał z jego uwag teoretycznych. | |
| − | + | Gottsched zawsze podkreślał miejsce swojego pochodzenia. Z okazji 200-lecia [[Uniwersytet Albertyna|Albertyny]] w 1744 roku napisał odę i ufundował nagrodę za najlepszą mowę o księciu [[Albrecht Hohenzollern|Albrechcie]]. Zmarł 12 grudnia 1766 roku w Lipsku. | |
| − | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Jan Chłosta, ''Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich'', Olsztyn 1999. | Jan Chłosta, ''Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich'', Olsztyn 1999. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
| − | |||
| − | [[Kategoria: | + | [[Kategoria:Osoby|Gottsched, Johann]] |
| + | [[Kategoria:Ludzie kultury|Gottsched, Johann]] [[Kategoria:Pisarze i poeci|Gottsched, Johann]] | ||
| + | [[Kategoria:Badacze historii i kultury|Gottsched, Johann]][[Kategoria: Wielkie postaci Warmii i Mazur|Gottsched, Johann]] | ||
| + | [[Kategoria: 1701-1800|Gottsched, Johann]] | ||
Aktualna wersja na dzień 09:47, 26 sie 2015
| Johann Christoph Gottsched | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 2 lutego 1700 roku Królewiec |
| Data i miejsce śmierci | 12 grudnia 1766 rok Lipsk |
| Zawód | teoretyk dramatu wczesnego oświecenia |
Johann Christoph Gottsched (ur. 2 lutego 1700 roku w Królewcu, zm. 12 grudnia 1766 roku w Lipsku) – teoretyk dramatu wczesnego oświecenia.
Życiorys
Potocznie nazywano go "papieżem literatury niemieckiej". Był synem księdza ewangelickiego w Judytach. Mając czternaście lat, rozpoczął studia na Albertynie. Studiował teologię, potem filozofię i literaturę. Egzamin magisterski zdał w 1724 roku i otrzymał tytuł szlachecki. Po roku spędzonym na Uniwersytecie w Lipsku wykładał literaturę i filozofię.
W 1730 roku został profesorem, a cztery lata później rektorem tegoż uniwersytetu. Swoje credo artystyczne Cottsched wyraził w dziele Versuch einer kritischen Dichtkunst für die Deutschen, w którym podkreślał znaczenie literatury w wychowaniu człowieka. Wraz ze swą żoną Luise Adelgunde Victorie Kulmus przekładał tragedie Corneille'a i Racina, utwory sceniczne Woltera i komedie Moliera. Swoje poglądy republikańskie wyraził w dramacie Der sterbende Caton.
O niezwykłej roli Gottscheda jako twórcy nowego dramatu niemieckiego wypowiadał się Goethe, który sam korzystał z jego uwag teoretycznych.
Gottsched zawsze podkreślał miejsce swojego pochodzenia. Z okazji 200-lecia Albertyny w 1744 roku napisał odę i ufundował nagrodę za najlepszą mowę o księciu Albrechcie. Zmarł 12 grudnia 1766 roku w Lipsku.
Bibliografia
Jan Chłosta, Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich, Olsztyn 1999.
