Zagrzewo: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Bibliografia:)
(Bibliografia)
 
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
 
 
{{Wieś infobox
 
{{Wieś infobox
 
  |nazwa                = Zagrzewo
 
  |nazwa                = Zagrzewo
Linia 6: Linia 4:
 
  |flaga wsi            =
 
  |flaga wsi            =
 
  |herb artykuł          =
 
  |herb artykuł          =
  |dopełniacz wsi        = Pole-obowiązkowe  
+
  |dopełniacz wsi        = Zagrzewa  
  |zdjęcie              = Pole-obowiązkowe 
+
  |zdjęcie              =  
  |opis zdjęcia          = Pole-obowiązkowe   
+
  |opis zdjęcia          =
  |rodzaj miejscowości  = wieś
+
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka
  |województwo          = warmińsko - mazurskie  
+
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
 
  |powiat                = nidzicki
 
  |powiat                = nidzicki
 
  |gmina                = Nidzica
 
  |gmina                = Nidzica
Linia 16: Linia 14:
 
  |sołectwo              = Zagrzewo
 
  |sołectwo              = Zagrzewo
 
  |wysokość              =
 
  |wysokość              =
  |liczba ludności      = Pole-obowiązkowe
+
  |liczba ludności      = 437
  |rok                  = Pole-obowiązkowe
+
  |rok                  = 2010
 
  |strefa numeracyjna    = (+48) 89
 
  |strefa numeracyjna    = (+48) 89
 
  |kod pocztowy          =
 
  |kod pocztowy          =
Linia 30: Linia 28:
 
  |wikisłownik          =
 
  |wikisłownik          =
 
  |www                  =
 
  |www                  =
}}
+
}}<br/>
<big>'''Zagrzewo'''</big> (Sagsse, Sagchse, niem. Sagsau) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Nidzica. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa olsztyńskiego.
+
'''Zagrzewo''' (''Sagsse'', ''Sagchse'', niem. ''Sagsau'') – wieś sołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie| województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat nidzicki| powiecie nidzickim]], w [[Nidzica (gmina miejsko-wiejska)| gminie Nidzica]]. W latach 1975–1998 miejscowość [[Podział administracyjny |administracyjnie]] należała do [[Województwo olsztyńskie| województwa olsztyńskiego]]. W 2010 r. liczyła 437 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa pełni [[Zofia Sokołowska]]<ref>[http://wrota.warmia.mazury.pl/nidzica_gmina_miejsko_wiejska/index.php?option=com_content&lang=pl&module=1&month=03&task=archivecategory&year=2011&Itemid=122/ Wrota Warmii i Mazur] [12.11.2013]</ref>.
 +
<br/><br/>
  
 +
==Położenie==
 +
Miejscowość leży z dala od głównych szlaków turystycznych i tras komunikacyjnych, w odległości ok. 6 km od [[Nidzica| Nidzicy]].
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
+
== Dzieje miejscowości ==
Miejscowość leży na terenie gminy Nidzica, przez obszar której przebiega jedna z głównych granic fizyczno-geograficznych Europy, oddzielająca Obszar Europy Zachodniej od Obszaru Europy Wschodniej. Ponadto 19.000 ha powierzchni gminy zajmują lasy i grunty leśneIstotnym zasobem naturalnym gminy są surowce mineralne, tj. żwiry i piaski, torfy i węgiel brunatny, kreda jeziorna, gytia i ziemia okrzemkowa.
+
Wieś musiała istnieć już przed 1412 r., w którym poniosła szkody z powodu [[Wojny polsko-krzyżackie| wojen polsko–krzyżackich]]. Nieznana jest dokładna data lokacji oraz etymologia nazwy miejscowości. W 1483 r. [[Marcin Truchses]] nadał Mikołajowi Drużbicowi wieś Zagrzewo z 40 włókami na [[Prawo magdeburskie |prawie magdeburskim]]. Wśród podanych włók znalazły się 4 sołeckie. Nowy właściciel otrzymał także pozwolenie na połowy ryb w jeziorze [[Jezioro Sienno | Sienno]] na potrzeby własne. Został zobowiązany również do służby wojskowej na koniu i w pancerzu. W 1537 r. właścicielem wsi został Jakub z Zagrzewia. W 1614 r. Stefan Zadorski - sekretarz królewski kupił w Zagrzewiu 15 włók. W 1632 r. uzyskał we wsi 20 włók Bartłomiej Miecznikowski (podkomorzy ziemi płockiej) od Jerzego Wilhelma. W 1666 r. miejscowość zamieszkiwali Czapkowscy i Radzymińscy. W 1717 r. po raz pierwszy wymieniono majątek szlachecki, którego właścicielem była wdowa po generale Małachowskim W latach 80. i 90. XVIII w. dochodziło do częstych zmian właścicieli we wsi i dobrach. W 1817 r. było tu 67 mieszkańców. W 1858 r. wieś obejmowała 2980 mórg ziemi. W okresie plebiscytów w 1920 r. 13 osób z tej miejscowości opowiedziało się za Polską. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowy wiejskiej.  
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Dzieje miejscowości ===
+
==Kultura==
Wieś musiała istnieć już przed 1412 r., w którym poniosła szkody na rzecz wojen polsko – krzyżackich. W 1483 r. Marcin Truchses – wielki mistrz nadaje Mikołajowi Drużbicowi wieś Zagrzewo z 40 włókami na prawie magdeburskim. Wśród podanych włók znalazły się 4 sołeckie. Nowy właściciel otrzymuje także sądownicy wyższe i niższe oraz możliwość połowy ryb w jeziorze Sienno na potrzeby własne. Zostaje zobowiązany również do wojskowej na koniu i w pancerzu. W 1537 r. właścicielem wsi zostaje Jakub z Zagrzewia. W 1614 r. Stefan Zadorski - sekretarz królewski kupuje w Zagrzewiu 15 włók. W 1632 r. uzyskuje we wsi 20 włók Bartłomiej Miecznikowski (podkomorzy ziemi płockiej) od Jerzego Wilhelma. W 1666 r. miejscowość zamieszkiwali Czapkowscy i Radzymińscy. W 1717 r. po raz pierwszy wspomina się o majątku szlacheckim, którego właścicielem była wdowa po generale Małachowskim . W latach 80 i 90 XVIII w. dochodziło do częstych zmian właścicieli we wsi i dobrach. W 1817 r. było tu 67 mieszkańców, w 1864 r. – 84, w 1858 r. – 110, w 1939 r. – 246 . Liczba domów w kolejnych latach wynosiła: w 1817 r. – 12, w 1846 r. – 10, w 1858 r. – 10 . W 1858 r. wieś obejmowała 2980 mórg ziemi. W okresie plebiscytów w 1920 r. 13 osób z tej miejscowości opowiedziało się za Polską.
+
W Zagrzewie funkcjonuje świetlica. Organizowane są rajdy, festyny, bale i konkursy dla mieszkańców wsi.  
 
 
 
 
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Zabytki: ===
+
==Religia==
Do naszych czasów zachowały się założenia [[dworsko – parkowe (XIX/XX w.)]], folwark, zespół czworaków, cmentarz wojenny z I wojny światowej i aleje przydrożne.  
+
Wieś znajduje się na terenie [[Parafia pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Kanigowie|parafii rzymskokatolickiej w Kanigowie]].
 
 
[[File:Zespół dworski.jpg|150pxthumb|Zabytkowy zespół dworski, źródło: www.ciekawemazury.pl, 12.09.2013.]]
 
 
 
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Bibliografia: ===
+
==Zabytki==
 
+
*[[Założenie dworsko-parkowe w Zagrzewie |założenie dworsko–parkowe]] (XIX/XX w.)
''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego,  t. XIV, s. 277.  
+
*folwark
 
+
*zespół czworaków
 
+
*cmentarz wojenny z [[I wojna światowa na Warmii i Mazurach| I wojny światowej]]
Historia Nidzicy i okolic, pod red. W. Rezmer, Nidzica 2012, s. 200, 266.
+
*aleje przydrożne
 
 
<br/>
 
  
== Zobacz też ==
+
==Bibliografia==
 +
''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego,  t. XIV, Warszawa 1895.<br/>
 +
Wijaczka Jacek, ''Dzieje wsi do końca XVIII wieku'', [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, ss. 165–202.<br/>
 +
Zielińska Agnieszka, ''Dzieje miasta i okolic w latach 1807–1914'', [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, ss. 203–267.<br/>
 +
[http://stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims/ Bank Danych Lokalnych GUS] [12.11.2013]
  
 +
{{Przypisy}}
 +
<references/>
  
[[Kategoria: Miejscowość]]
+
[[Kategoria: Powiat nidzicki]]
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 14:01, 3 wrz 2013 (CEST)
+
[[Kategoria: Nidzica (gmina miejsko-wiejska)]]
 +
[[Kategoria: Wsie sołeckie]]
 +
[[Kategoria: 1401-1500]]

Aktualna wersja na dzień 13:07, 20 sty 2015

Zagrzewo

Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat nidzicki
Gmina Nidzica
Sołectwo Zagrzewo
Liczba ludności (2010) 437
Strefa numeracyjna (+48) 89
Tablice rejestracyjne NNI
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Zagrzewo
Zagrzewo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Zagrzewo
Zagrzewo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Zagrzewo (Sagsse, Sagchse, niem. Sagsau) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Nidzica. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. W 2010 r. liczyła 437 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa pełni Zofia Sokołowska[1].

Położenie

Miejscowość leży z dala od głównych szlaków turystycznych i tras komunikacyjnych, w odległości ok. 6 km od Nidzicy.

Dzieje miejscowości

Wieś musiała istnieć już przed 1412 r., w którym poniosła szkody z powodu wojen polsko–krzyżackich. Nieznana jest dokładna data lokacji oraz etymologia nazwy miejscowości. W 1483 r. Marcin Truchses nadał Mikołajowi Drużbicowi wieś Zagrzewo z 40 włókami na prawie magdeburskim. Wśród podanych włók znalazły się 4 sołeckie. Nowy właściciel otrzymał także pozwolenie na połowy ryb w jeziorze Sienno na potrzeby własne. Został zobowiązany również do służby wojskowej na koniu i w pancerzu. W 1537 r. właścicielem wsi został Jakub z Zagrzewia. W 1614 r. Stefan Zadorski - sekretarz królewski kupił w Zagrzewiu 15 włók. W 1632 r. uzyskał we wsi 20 włók Bartłomiej Miecznikowski (podkomorzy ziemi płockiej) od Jerzego Wilhelma. W 1666 r. miejscowość zamieszkiwali Czapkowscy i Radzymińscy. W 1717 r. po raz pierwszy wymieniono majątek szlachecki, którego właścicielem była wdowa po generale Małachowskim W latach 80. i 90. XVIII w. dochodziło do częstych zmian właścicieli we wsi i dobrach. W 1817 r. było tu 67 mieszkańców. W 1858 r. wieś obejmowała 2980 mórg ziemi. W okresie plebiscytów w 1920 r. 13 osób z tej miejscowości opowiedziało się za Polską. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowy wiejskiej.

Kultura

W Zagrzewie funkcjonuje świetlica. Organizowane są rajdy, festyny, bale i konkursy dla mieszkańców wsi.

Religia

Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej w Kanigowie.

Zabytki

Bibliografia

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. XIV, Warszawa 1895.
Wijaczka Jacek, Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, ss. 165–202.
Zielińska Agnieszka, Dzieje miasta i okolic w latach 1807–1914, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, ss. 203–267.
Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]

Przypisy

  1. Wrota Warmii i Mazur [12.11.2013]