Parafia pw. św. Anny w Barczewie

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Rzymskokatolicka Parafia św. Anny w Barczewie

[[Plik:P1010001.jpg|240px|źródło: [1]]]
źródło: [2]
Siedziba Barczewo
Adres 11-010 Barczewo
Data powołania połowa XIV w.
Wyznanie katolickie
Kościół rzymskokatolickie
Archidiecezja Warmińska
Dekanat Barczewo
Kościół św. Anny
Wspomnienie liturgiczne 25, 26 lipca, 7 sierpnia, 9, 22 września, 9, 22 grudnia
http://www.swanna.barczewo.pl/index.php


Parafia pw. św. Anny w Barczewie - parafia rzymskokatolicka usytuowana w Barczewie, mieście które należy do archidiecezji warmińskiej, dekanat Barczewo. Kościół parafialny znajduje się na ulicy Nowowiejskiego. Proboszczem Rzymskokatolickiej parafii pw. św. Anny jest ks. kan. Marek Paszkowski.

Historia parafii

Parafia pw. św. Anny uważana jest za pierwszą wspólnotę, która istniała w Barczewie od tak dawna, tj. od XIV wieku. Pierwsza faza kształtowania się wspólnoty parafialnej polegała na rozbudowie kompleksów sakralnych, takich jak klasztor czy kościół przeznaczony na parafię.

W wieku XVI nastąpił rozwój działalności kościoła jako instytucji. W tym czasie poszerzono zakres swoich kompetencji, ingerując tym samym w różne aspekty życia społecznego mieszkańców. Kościół zajął się m.in. edukacją oraz niesieniem opieki dla potrzebujących starców i osób chorych. Mieszkańcy Barczewa zaczęli zrzeszać się w bractwa.

W konsekwencji pierwszego rozbioru Polski władzę w Barczewie przejęli prusacy. Nowa administracja podjęła w XIX w. decyzje, które ograniczyły znacząco wpływy Kościoła. Objawiało się to w postaci ingerencji władz pruskich w kwestie szkolnictwa, co oznaczało m.in. obowiązek nauki języka niemieckiego na lekcjach religii i pozostałych. Jednym z wielu problemów, z którymi musiał zmagać się Kościół w Barczewie był aspekt narodowościowy, który wpłynął na religijność mieszkańców, podobnie jak likwidacja ówczesnego klasztoru. Mieszkańcy znacząco odczuli brak duchowego przywódcy, autorytetu który umocniłby ich w wierze. Powstanie zakładu karnego miało swe daleko idące skutki, które odczuwali nowi księża przybywający do miasta.

II wojna światowa również wpłynęła na obniżenie się liczby wiernych. Zakończenie działań II wojny światowej wyznaczyło nowy etap w życiu parafii. Od 1945 r. podjęto szereg działań mających na celu odbudowę kompleksów kościelnych zdegradowanych w wyniku działań wojennych z lat 1939-1945. Władze komunistyczne wywierały daleko idący wpływ na wszelkie przejawy życia społecznego, w tym religii. Zlikwidowano nauczanie religii w szkołach i utrudniano jej organizację poza nią. Ponadto hamowano działalność charytatywną parafii, utrudniano budowę nowych obiektów kościelnych, dyskredytowano księży oraz wiernych. W następstwie antyklerykalnej działalności władz komunistycznych aktywność parafian znacząco zmalała. Objawiała się zasadniczo w odbieraniu sakramentów świętych. Polityka komunistów przyczyniła się do rozdwojenia postawy wiernych, na jawną i ukrytą. Oficjalnie parafianie brali czynny udział w życiu publicznym, społecznym i zawodowym. natomiast w ukryciu oddawali się praktykom religijnym.

Pierwsza zmiana nastawienia mieszkańców Barczewa do kwestii religii miała miejsce w 1987 r., kiedy to nastąpiło drugie nawiedzenie kopii obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej. Natomiast w roku 1989 nastąpił całkowity przełom. Zmiany ustrojowe wpłynęły pozytywnie na podejście parafian do religii. Przeobrażenia wewnętrzne nie tylko przywróciły religię do programu nauczania. Duszpasterstwo zaczęło uczestniczyć w życiu codziennym mieszkańców, dzięki temu nastąpiło unormowanie sytuacji społecznej.

Kościół parafialny

Kler parafialny (do 1945 r.)

  • Henricus (od 1337 r.)
  • Henryk von Heilsberg ( 1387-1389)
  • Jakub Dywon (1443-1444)
  • Marcin Zengner (od 1504 r.)
  • Jakub Gleser (od 1530 r.)
  • Jerzy Glintzon (od 1533 r.)
  • Łukasz Moschik (od 1552 r.)
  • Szymon Hempner (od 1565 r.)
  • Wilhelm Baldensheim (1571-1593)
  • Tomasz Markaim (1593-1610)
  • Daniel Knobloch-koadiutor (od 1610 r.)
  • Oswald Dungovius(1611-1614)
  • Jerzy Guski (1615-1625)
  • Augustyn Knorr (1625-1632)
  • Jakub Lamshöfft-koadiutor (od 1633 r.)
  • Jakub Lamshöfft (od 1634 r.)
  • Jan Lidigk (1637-1641)
  • Jakub Schambogen-koadiutor (od 1638 r.)
  • Lucas Krieger (1641-1657)
  • Przecisław Szembrowski (1657-1663)
  • Jan Lieder-koadiutor (od 1661 r.)
  • Marcin Stanisław Korzeniewski(1663-1665)
  • Adrian von Linda(1666-1674)
  • Martin Bodin(1674-1685)
  • Piotr Melchior Sadowski(1685-1719)
  • Stanisław Cybori(1719-1723)
  • Jan Jerzy Dromler (1723-1728)
  • Jan Gotfryd von Helden-Gąsiorowski(1728-1742)
  • Stanisław Berendt-koadiutor (od 1733 r.)
  • Jerzy Krzysztof Lebach-wicearchiprezbiter (1739-1744)
  • Antoni Schulz-koadiutor (od 1739 r.)
  • Ignacy Wawrzyniec Radigk (1743-1746)
  • Ferdynand Antoni Ludwich (1746-1757)
  • Franciszek Albert Zahn (1757-1763)
  • Walenty Franciszek Biermann (1763-1765)
  • Wawrzyniec Albrecht (1769-1803)
  • Piotr Szulc (1803-1821)
  • Andrzej Orgaβ (1821-1830)
  • Andrzej Herholz (1830-1834)
  • Walenty Krzynkowski (1834-1859)
  • Walenty Gotzhein (1859-1869)
  • Edward Stock (1869-1890)
  • Rudolf Steffen (1890-1893)
  • Jan Hirschberg (1894-1911)
  • Karol Neumann (1912-1919)
  • Jan Heller (1920-1936)
  • Maksymilian Tarnowski (od 1936 r.)

Bibliografia