Arnold Venrade

Arnold Coster de Venrade
Data i miejsce śmierci	po 1461 r. Frombork
Stanowisko <-- opcja jak się nie poda, to będzie "zawód"	kanonik warmiński, prawnik, humanista

Arnold Coster de Venrade (zm. po 1461 r. we Fromborku) – kanonik warmiński, prawnik, humanista, bibliofil

Życiorys

Pochodził z Holandii z miasta Vendrai. Na Warmię przybył jako młody kleryk z diecezji leodyjskiej.

Praca

Był sekretarzem biskupa warmińskiego Jana III Abeziera, a następnie sekretarzem jego następcy Franciszka Kuhschmalza. W kolejnych latach pełnił funkcję kanonika i dziekana dobromiejskiego, proboszcza w Lidzbarku Warmińskim, kanonika warmińskiego oraz kantora i oficjała. W chwili wybuchu w Prusach powstania antykrzyżackiego Venrade stanął w obronie Zakonu. W kwietniu 1455 roku w Pieniężnie został wzięty do niewoli i uwięziony w Lidzbarku, skąd udało mu się zbiec. W 1457 roku po śmierci ówczesnego biskupa Kuhschmalza został wybrany przez kilku kanoników nowym biskupem warmińskim. Jednak papież Kalikst III nominował na to stanowisko Eneasza Piccolominiego - od 1458 roku papież Piusa II. Kolejna nominacja biskupia trafiła w tym momencie w ręce Pawła Legendorfa. Venrade nawiązał z nim współpracę, a w testamencie przekazał mu cały swój majątek.

Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna

W latach 1455-1456 Venrade przekazał znaczące sumy na odbudowę katedry we Fromborku. Zasłynął jako wybitny znawca prawa i bibliofil. W jego zbiorach znajdował się między innymi jeden tekst Petrarki.

Bibliografia

1. Oracki Tadeusz,Słownik biograficzny Warmii, Prus Książęcych i Ziemi Malborskiej. Od połowy XV do końca XVIII wieku, t. II, Olsztyn 1988.