Jagarzewo

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Jagarzewo

Rodzaj miejscowości wieś
Państwo  Polska
Województwo warmińsko - mazurskie
Powiat nidzicki
Gmina Janowo
Sołectwo Jagarzewo
Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) Pole-obowiązkowe
Strefa numeracyjna (+48) 89
Tablice rejestracyjne NNI
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Jagarzewo
Jagarzewo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Jagarzewo
Jagarzewo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Jagarzewo (niem. Jaegersdorf) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Janowo. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa olsztyńskiego.


Charakterystyka fizjograficzna

Miejscowość położona jest na terenie gminy Janowo, która znajduje się w zasięgu trzech mezoregionów fizyczno - geograficznych: Równina Kurpiowska, Równina Mazurska, Wysoczyzna Ciechanowska. Rzeźba terenu Wysoczyzny jest falista, miejscami pagórkowata, z wysokościami rzędu 150-200 m npm. Część wschodnia natomiast równiną sandrową (Równina Kurpiowska) o rzędnych 140-150 m npm. Miejscami występują tutaj pagórki czołowomorenowe o wysokości względnej do 30 m. Na terenie gminy odnajdziemy osady polodowcowych piasków, żwirów oraz lokalnie glin zwałowych. Ponadto gdzieniegdzie znajdują się płytkie osady – torfy oraz mioceńskie piaski mułkowate. Znaczącą formą morfologiczną jest dolina rzeki Orzyc, o szerokości przeważnie od 200 m do 700 m.

Dzieje miejscowości

Przywilej lokacyjny wsi zaginą. W 1571 r. sołtys Matz Jäger otrzymał od księcia Albrechta Fryderyka 6 łanów sołeckich i 54 łany dla wsi . W zamian Matz miał płacić od każdego łana jedą pruską grzywnę oraz dwie kury. Nazwa wsi może pochodzić od przodków Jägera – założycieli wsi. W 1696 r. sołtysami byli Jan i Christoph Weisskopff . W latach 1708 – 1711 Jagarzewo zostało dotknięte zarazą. Łany, które leżały odłogiem na nowo obsadzono w latach 1751 – 1783. Wówczas rozpoczęli gospodarzyć tu następujący chłopi: Martin Gladowski na 2 łanach, Christoph Kliszek na 2 łanach, Christoph Domsalla na 1 łanie, Matthes Dombrowski na 2 łanach, Matthes Ssatka na 2 łanach, Bartel Domsalla na 1 łanie, Martin Waskowitz na 2 łanach, Jan Chmielewski na 2 łanach, Johann Wulkop na 2 łanach, Martin Zalesky na 2 łanach, Jan Zasgadka na 2 łanach, Jan Welskop na 1 łanie, Matthes Ostrowski na 2 łanach, Jan Ramma na 2 łanach, Thomas Ostrowski na 2 łanach, Martin Lach na 2 łanach, Georg Zassadka na 2 łanach, Andreas Domsalla na 1 łanie, Jan Kalinowski na 1 łanie, Iwan Kalinowski na 1 łanie, Adam Kopka na 2 łanach, Jakob Niwierra na 1 łanie, Jan Scepannek na 2 łanach . W 1784 r. wieś obejmowała 67 łanów, 7 mórg i 26 prętów chełmińskich . Było tu 4 chłopów, 24 asekurantów i 4 właścicieli szlacheckich. Nie zachowały się informacje o kształcie zabudowań wsi.

Ludzie związani z miejscowością:



Miejscowość-Opis-Ryzunku

Zabytki:

Miejscowość-Opis-Ryzunku


Bibliografia:

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. III, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, Warszawa 1882, 960 ss.

Wijaczka Jacek, Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Reznera, Nidzica 2012, s. 165 - 202.




Zobacz też

Kinlis (dyskusja) 09:44, 8 wrz 2013 (CEST)