Lejkowo

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Lejkowo

Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat szczycieński
Gmina Wielbark
Liczba ludności (2010) 126
Strefa numeracyjna (+48) 89
Kod pocztowy 12-160
Tablice rejestracyjne NSZ
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Lejkowo
Lejkowo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Lejkowo
Lejkowo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Lejkowo (niem. Röblau, do 1948 r. Rablewo, Reblowo, Reblewo) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Wielbark. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. W 2010 roku wieś liczyła 126 mieszkańców. Aktualnie funkcję sołtysa sprawuje Franciszek Klimek[1].

Położenie

Wieś położona jest około 20 km na południe od Szczytna, w południowej części Pojezierza Mazurskiego, na pograniczu kurpiowsko–mazurskim, w południowej części województwa warmińsko–mazurskiego.

Dzieje miejscowości

Osada została założona na osuszonych bagnach Łatany. W efekcie prac melioracyjnych podmokłe tereny moczarowo–bagienne pokryły się łąkami przeciętymi kanałami odpływowymi, które odprowadzały nadmiar wód gruntowych do Omulwi i Wałpuszy. Pomysł skolonizowania bagien Łatany, które należały do królewskich Lasów Korpelskich, narodził się w 2. połowie XVIII wieku. Od 1767 roku Fryderyk Wielki i jego następcy podjęli akcję zmierzającą do skolonizowania tych obszarów. Była to jedna z największych inwestycji na terenie Mazur. Pierwsi osadnicy pojawili się dopiero po 25 latach od rozpoczęcia prac przy osuszaniu. Każdy z nowych gospodarzy otrzymał drogą losowania swój numer we wsi, w której miał się osiedlić na otrzymanych gruntach. Został również zwolniony z opłat na 15 lat. W latach 1794–1795 na ponad 50 łanach osiedliło się w Lejkowie ośmiu gospodarzy. W połowie XIX wieku wieś obejmowała 45,5 łana. Oprócz Lejkowa założono 5 kolejnych miejscowości w okręgu wielbarskim – Borki Wielbarskie, Łatana, Zapadki, Olędry i Ostrowy. Rozwój miejscowości, jak i wielu innych na terenie Mazur, został zahamowany po wkroczeniu na te tereny wojsk francuskich w 1807 roku. W 1818 roku Lejkowo było zamieszkane przez 120 osób i składało się z 18 gospodarstw. W 1858 roku liczba gospodarstw wzrosła do 24. W 1939 roku Lejkowo było zamieszkane przez 133 osoby. Miejscowość jest obecnie siedzibą sołectwa obejmującego wsie Lejkowo i Borki Wielbarskie.

Zabytki

  • drewniana chałupa (nr 9) z końca XIX wieku
  • dwór (prawdopodobnie z przełomu XIX i XX wieku)

Bibliografia

Kossert Andreas, Mazury. Zapomniane Południe dawnych Prus Wschodnich, przeł. Barbara Ostrowska, Warszawa 2004.
Letkiewicz Arkadiusz, Z dziejów gminy Wielbark, Rocznik Mazurski, t. 10, 2006, ss. 44–47.
Liżewska Iwona, Knercer Wiktor, Przewodnik po historii i zabytkach ziemi szczycieńskiej, Olsztyn 1998.
Szczytno. Z dziejów miasta i powiatu, red. Jan Jałoszyński i in., Olsztyn 1962.
Bank Danych Lokalnych GUS [20.08.2013]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [ 20.08.2013]
Strona Gminy Wielbark [20.08.2013]
Wojewódzka Ewidencja Zabytków[20.08.2013]

Przypisy

  1. Strona Gminy Wielbark [23.07.2014]